Yaz biterken insanın canı tatil çekerse...

Sanırım şu aralar bunaldım.. Balayının yetmediğini fark etmeye başladım..

Herkes için öyledir ama bu sene korkunç yorucuydu benim için.. Geçen sene anneannemin her geçen gün kötüleşen sağlığı, mezuniyet, yükseklisans sınavı, evlenmek için annemi ikna turları, sonrasında dersler, evlilik ön hazırlıkları (benim için fazlasıyla geleneksel bir süreç), tam nişan arefesinde açılan kadro, finaller, kısa ama yoğun bir kadro sınavı hazırlığı,  sınavın kendisi, sonuç bekleme stresi veeeee en çok istediğim işe başlayış.. Her şey artık daha kolay derken uzaktan  güzel görünen akademik hayatının cilveleri, nişan, ev kurma telaşı (bulması, tadilatı, boyası, döşemesi...) ve tekrar finaller... Ardından iş açısından korkunç stresli günler.. Tam bunların ortasında nikah... Sonra hiçbir şey olmamış gibi işlere gömülme ve sonra düğün... 

 Şubat ayında işe başladığım ve bir senem dolmadığı için ancak resmi evlilik iznini kullanabildim.. Eşim de iş değişikliği yüzünden aynı şekilde.. Haliyle 5 günlük bir bal"ay"ı bunca yorgunluğa nasıl yetsin?!

Yazın geri kalanını da bomboş bi okulda yalnız geçirdiğim için daha da bunaldım.

Kaçasım var bugün...

Küçük bi yer olsun, sessiz olsun, sadece deniz olsun istiyorum.. 

Bi de tabii canım eşim olsun...

Yeni akademik yıl bizim için dün başladı.. Eleme sınavlarımız devam ediyor. En civcivli dönem yani! Bizim için yaz bitti.. Yorgunluğun üstüne yoğunluk gelince daha da bezgin ve halsiz hissediyor insan kendini (galiba)..

Aklımda Bozcaada var.. Gözüm takvimde, haftasonlarını sayıyorum.. Hangisinde gitsek hayalleri kuruyorum... 

Acaba hangisinde gitsek?!