Yorgun Cumartesi... Öksüz Kırmızı Duvar..

Cumartesi'den lanetleri uzaklaştırdık sayılır.. Ufak tefek aksilikler oluyor hala ama en azından günü öldürmüyoruz.. 

Hayati (!)  bi karar aldık bugün..

Kocam ve ben lenslerimizle vedalaşıyoruz.. 

Geçen seneden beri yalvarmama rağmen ikna edememiştim kendisini.. Yok söz, nişan, nikah, düğün... Bahanesi çoktu.. Gözlüklü olmak istemiyordu haliyle.. Ben de istemezdim gözlüklü gelin olmak.. Hak verdim o yüzden.. =) 

Ama bahaneler tükendiiiii!

Nikahtan beri kızaran gözü ağır enfeksiyonluymuş meğer.. 15 gün lens yasaktı.. Ama 15 gün sonra dönse de dikkat etmicekti.. İkna turlarına başladım ve 5. günün sonunda-ki öldürdü o 5 günde beni- çabalarım sonuç verdi.. 

Gözlüklerimizi seçtik bugün.. 

Yok hayır.. Bunlar değil.. =))) Bunlar bizim eskici amcadan =)))

Aslında sevdiceğim gözlükleri seçti, ben de onun ilk taktığı ve beğenmediği gözlüğe aşık olup kendime aldım. Özellikli bi şey değilse de gözlükle ilk görüşte aşk yaşadık.. 

Sıfırcı Melahat günlerim başlıyoooo! =)))

Onun dışında da bol bol işlerimizi hallettik bugün.. Bayramda Denizli yolları göründü bize.. Malum, ilk evli bayramımız.. =) Annem de gelse daha iyi olucaktı ya.. Mümkünsüz.. 

Neyse efendim, Denizli hazırlıklarımızı tamamladık.. Hediyelerimizi seçmek biraz zorladı bizi.. İki kararsız her alışverişimiz böyle olucak korkarım... 

Ayaklarım davul oldu ve ağrıyolar.. 

O derece gezdik yani... 

Ama haaaala bi sorunumuz var.. 

Kırmızı duvarımıza aksesuar bulamadık yine! =(

 Kırmızı duvar ne ola ki derseniiiiz; boyacı hatası yüzünden bordolaşmış, salonumuzu renklendiren  tek bir duvar.. Çok hassas kendisi.. 

4 aydır o duvara aksesuar arıyoruz.. Koyulaşmış rengi yüzünden tablo bulamıyoruz istediğimiz gibi.. Kendi fotoğraflarımızı değerlendirelim dedik, çerçeve beğenemedik.. Çıplacık kaldı duvar.. 

Gerçek anlamıyla öksüz ve ruhsuz görünüyor! 

Bi ikea yapmalıyım, tek umudum o...