Yolculuk...

Arada bir düşer içime yolculuk.. Sıklığı ruh halimle doğru orantılı olarak değişir..  

Şarkıdaki gibi kumru sesi duymama da gerek yok aslında ama, her yola çıktığımda içimden söylerim bunu..

Mırıl mırıl!..

Garip bir yolculuk bu seferki benim için.. Yeni "memleketim" bekliyor bizi..

Hep özenirdim memlekete gidiyorum diyenlere..  Bende biraz eğreti durdu sanki ama nüfusa bile orda kayıtlıyım artık.. (Soyad değişimi koymadı da, Üsküdar'ın silinmesi koydu biraz fark ediliyo sanırım.. :P)

Neyse.. Çift olarak gidiyoruz Denizli'ye bu sefer.. Evlenip dönüşümüzü saymazsak ilk "evli" Denizli yolculuğumuz.. Toplamda iki kere gittim bugüne kadar zaten, ikincisi nikahımız içindi. Annem de bizimleydi o ikisinde.. İlk annemsiz Denizli yolculuğumuz da diyebiliriz buna, ne çok ilk ve Denizli dedim.. =)) 

Gayet neşeli hazırlanırken sevdiceğimin yöneticileri biraz turp sıktı keyfime ama kendime gelmeliyim.. Valizleri kapatıyoruuuuum.. 

İlk on dakikasında uyuyup, gözümü sabah açacağım uzun bir yol bizi bekliyor artık! 

Bir de "Unutulmamalılar" listesi yaptım battal boy not defterime... (Buzdolabım olur kendisi) İğnelerimi inatla olmadığıma göre bol "ler/lar" olan bu listeden  bi şeyleri unutacağıma %100 eminim..

Ne de olsa liste yapıp kontrol etmeyenlerdenim ben... =)

Gayet kalabalık bir bayram bekliyor beni alışık olmadığım bir şekilde.. Ama kendimi reklamlardaki geniş aileler gibi hissetmeye başladım şimdiden! 

İyi bi şey bu, iyi bi şey =)))

Gidiyorum ve herkese çoooook güzel bayramlar diliyorum... 

not: online sayım yapamayabilirim bu 4 günde ama içimden sayıyorum..

 büyük güne 9.. =)