Şimdi efendim Aylin kişisi meydanı boş bulmuş, at koşturmuş.. Sıra bende!
Henüz Adana'da olmasından, şimdilik susuyor olmasından istifade ediyorum! Başka türlü gerçekleri anlatamam size, fırsat vermez kendisi =))
Öncelikle kendisinin bizde tek kalma nedeni bambu değil, emin olabilirsiniz.. =) Seviyor beni.. =))
Yoksa mutfağımda bu pozları vermezdi...
O kadar doluydu ki o 4 gün... Söylediklerinin ve söylemediklerinin hepsini yaşadık biz! Bi bambuyla onca şey olmaz yani..
Evet... Başlıyorum..
Diş fırçası...
Hatırlasın diye elimden geleni yaptım aslında.. Eczaneye soktum mesela.. Hatırlar belki dedim ama yok.. O sadece Türkiye'deki sağlık ve vergi sistemine şaşırmakla meşguldü.. Ağzındaki dişleri düşenecek durumda değildi yani.. E her şeyi de Dilhan'dan beklememek lazım ama =)
Tuvalet...
4 gün boyunca tuvaletin hakkında post yazıcam deyince "Aman ne kadar ferah, ne kadar temiz.." falan demesini beklemedim de, insan o tuvalete kavuştuğu anlardaki sevinci nasıl unutur?! =))
Bi dolmuştaki adam, bi bizim tuvalet.. =))
Zerde...
35 tane bile değildi efendim taşıdığı.. Çekim üstü kolu ağrımasın, beli ağrımasın, aman ıslak saçla çıkıp hasta olmasın, dur C vitamini kürü yapalım tarzı anaç tavırlarımı nasılll unutur bilemiyorum.. Kendisi hastalık hastası olduğumu düşünse de, hasta bir fotoğrafçısı olmaması gereken gelini düşündüm sadece.. Hele de o gelin ayazda dışarda çekimi göze almışken.. Gözüm gibi bakmalıydım fotoğrafçısına.. =) ,
Ahhh ah.. Yaranamadııııımm! =)
Yangın...
Evet o konuda bi uğursuzluğum, bi ayağımı sürttüğüm yerin yanması durumu var.. Enerji patlamasından olduğunu düşünüyorum..
Büyü....
Zavallıııı, hastaaa, biçareee (!) eşim değildi büyü konusunu açan.. Çanakkale askerlerinden girerek konuyu ayçi kişisi açtı.. Şimdi bu durumda kocam nasıl dursun?! Devam etti tabii.. Beni de dumura uğrattı... Evimizde ne idüğü belirsiz bir cevşen varmış meğer... Şu aralar onun derdindeyim..
Boza..
Ahhhh o boza.. İçimde yara oldu resmen.. Beşiktaş'ta bardak boza gördüm içemedim dedim ben bu insana.. Arkasından içmeye dilim varmadı yani.. Peki aldığım cevap?! "İÇMEYECEKSİN TABİİ.." Ben orada bi minnettarlık, bi sevgi nidası beklemiştim ama heyhaaaatt...
Geçen günden kalma yemek..
Benim gibi yemeği seven bi insanın bilmemkaç gün önceki yemeği yedirme ihtimali olmadığını herrrkes bildiği için ben susuyorum, kendisinin çektiği fotoğraf konuşuyor..
Cin lambası..
Üç gün alamadım odadan o lambayı ama, şu an başucumda.. =)
Avize..
O burada geçiştirilemeyecek ayrı bir post konusu.. Ama düşermiş meğer... =))
Bence bu İstanbul Ayçi Haftası'nın en güzel olayı kendisini düğün çıkışı mevlite getirip, aile ortamına sokup tepe sersemine çevirmemdi.. Kendisine yaptığım en büyük iyilikti ki bir ara "Egeli olmadığınıza emin misiniz?! Bu benim ailem gibi" bile dedi!!
İnkara gerek yok.. Sevdi bizi..
Boza içiremedim ama "mutlu" bir şubat başlangıcı yaptık birlikte.. 4 gün düşünüp çok "mutlu" bir yere giderek bitirdik yolculuğunu.. =)
O yeri tanıtmalıyız artık ama fotoğrafları beklediğim için yazamıyorum henüz ne kadar "mutlu" bir yer olduğunu..
Bir de syhn ve yeşil kremalı mor kek var uzun uzun anlatmak istediğim..
Arkası yarın..
